وقتی همه ی راه ها با همه ی وسعتشان تنگ میشوند...
امروز من کنار توام بین خوب ها
دیگر شمال شد جهت آن جنوب ها
قربانی تمام حوادث منم ... ولی
فولاد کی زغال شود بین چوب ها؟
این دوره ی عجیب یخی هم خودش گذشت
حالا نیاز نیست به آن برف روب ها
مشرق کجاست؟رو به طلوعی جدید رفت؟
مردم بس است آه تمام غروب ها...
نمیدونم چی شد که متغیر شدم...یعنی به عبارتی آدم شدم...نیلوفر قبلی نیستم
نه...ولی بهتر شدم...بهتر تر هم میشم...
دوستای خوبم نگران نباشین بلاخره تموم میشه...بازم میخوام مثل همیشه از سارا و
الکس و سوگند عزیزم تشکر کنم...خدا به من لطف کرده همچین دوستای گلی بهم
داده...
ولی هنوزم بعضی ها بی معرفتن...
عید همه شما و اون خاصه هم مبارک...
دلمان برای باستانی پاریزی عزیز هم تنگ میشود...
راستی دوستان توی بیت دوم این کلمه ی زغال وزنش یه جوریه که ناجوره
جایگزین
خوبی پیدا کردید بهم بگین ممنون میشم...
نیلوفر ابراهیمی
...